Kekemelik probleminin başlangıç yaşı yoktur. Erken çocukluk döneminde çocuğun rol model aldığı kişi yada kişilerde kekemelik olması durumunda çocuk kekeleyerek konuşma eğilimde de olabilir yada çocuk yada bireyin yaşadığı tramvatik bir olay (kaza, korku, şiddet vb. ) karşısında kekemelik başlangıcı da olabilir.

Kekemelik yanlış konuşma alışkanlığının ısrarlı tekrarıdır. Dolayısıyla doğru ve akıcı konuşma alışkanlığın bir eğitimle kazanılması ve kişinin bu sorundan tamamen kurtulması sağlanmalıdır.

Konuşma problemi yaşayan bireyler kendini toplum içerisinde rahat ifade edemediklerinden dolayı konuşmaktan çekinebilirler, kendilerine yönlendirilen sorulara cevap vermekten kaçınma ya da kısa cümlelerle geçiştirme eğiliminde olmaktadırlar. Kalabalık ortamlardan kaçınıp kendi kendine kalmayı tercih edebiliriler.

Konuşma problemi yaşayan bireylerin iç dünyasında yaşadıkları kaosu dışa vurumu kişiden kişiye değişkenlik gösterebilir bununla birlikte genellikle ortak özellikleri içine kapanıklılık, hırçınlık, öfke kontrolsüzlüğü ve asabiyet olarak görülebilir.

Konuşma problemleri yaşayan erkek ve kız çocuklarının arasındaki oran çeşitli araştırmalarda birbirine benzer sonuçlar vermektedir. Bu oran yaklaşık iki-üç erkek çocuğa karşın bir kız çocuktur. Erkek çocuklar arasında dil yetersizliği oranı daha yüksektir. Yapılan bazı araştırmalarda buna neden olarak toplum yapısı ortaya konmakla birlikte ‘Erkek adam ağlamaz, erkek adam korkmaz’ gibi yanlış inançlardan kaynaklandığı düşünülmekte ve travma yada şiddete maruz kalan erkek çocuklarının dışa vurumu kız çocuklarına nazaran daha güç olmaktadır.